مشخصات کفش نسوز و کاربردهای آن در صنعت

کفش نسوز عمدتاً برای استفاده در صنایعی که با مواد قابل اشتعال سروکار دارند، مانند تولید فولاد، مس، آلومینیوم، شیمیایی، نفت و گاز، استفاده می‌شود. برخلاف کفش‌های عادی که از جنس چرم، پارچه یا مواد دیگری ساخته شده‌اند، کفش‌های نسوز از جنس مواد خاصی ساخته شده‌اند که امکان انتقال حرارت و شعله‌های آتش را به پاها و پای کاربر ندارند. برخی از مشخصات کفش‌های نسوز عبارتند از:

جنس بالا و زیره:

کفش‌های نسوز معمولاً از موادی مانند بوتیل، نایلون، کامپوزیت‌های گرمایی، کاربن، کامپوزیت‌های ضد آتش، فیبر کربن، اپوکسی‌ها و سیلیکون ساخته شده‌اند. زیره‌های آنها معمولاً از موادی مانند لاستیک، پلی یورتان و پلی اورتان ساخته شده‌اند.

مقاومت در برابر شعله‌های آتش:

کفش‌های نسوز معمولاً باید مقاومتی بالا در برابر شعله‌های آتش داشته باشند. برای این منظور، مواد خاصی که مقاومت بالایی در برابر حرارت و شعله دارند برای ساخت این کفش‌ها استفاده می‌شوند.

مقاومت در برابر اسیدها و قلیاها:

برخی از نوع کفش‌های نسوز می‌توانند در برابر اسیدها و قلیاها مقاومت نشان دهند و در صنایع شیمیایی استفاده شوند.

مقاومت در برابر ضربه:

کفش‌های نسوز باید مقاومتی بالا در برابر ضربه داشته باشند تا پا و پای کاربر را در برابر ضربه‌های سنگین و خطرناک محافظت کنند.

ضد الکتریسیته:

در برخی از صنایع، مانند تولید الکترونیک، کفش‌های نسوز باید بتوانند پا و پای کاربر را در برابر الکتریسیته ساکن محافظت کنند.

با توجه به ویژگی‌های فوق، کفش‌های نسوز در صنایعی که با شعله‌های آتش و مواد قابل اشتعال سروکار دارند، بسیار مفید هستند. این شامل صنایعی مانند نفت و گاز، شیمیایی، فولاد و فلزات، معدن، صنایع الکترونیکی و بیشتر صنایع سنگین می‌شود. همچنین، کاربرد کفش‌های نسوز در حوادث و فوران‌های آتش سوزی نیز بسیار مفید است، به عنوان مثال در کارهای امدادی، آتش‌نشانی و سایر فعالیت‌های اضطراری که نیاز به محافظت از پاها و پای کاربران دارند، این کفش‌ها استفاده می‌شوند.